Denilir ki “Dalkavukluğun sağladığı çıkar, dürüstlüğün getirdiği çıkardan daha fazla olursa, o ülke batar.” Kişilik yoksunu tiplerin vezir olduğu bu dönemde ülke battı mı, batıyor mu, batacak mı bilmem ama bildiğim şey dürüst ve namuslu insanların midesi bu bayağılaşmayı kaldırmıyor artık. Öyle bir döneme denk geldik ki, neresinden tutarsak tutalım elimizde kalıyor
Biliyorsunuz yalakalığın ve dalkavukluğun sözlük anlamı; Kendine menfaat sağlamak için mevki sahibi ve zengin kişilere yardakçılık eden kimse, çanak yalayıcı, yaltak… Tabi sözlükte olmasa da halk arasında bunlara çeşitli yakıştırmalar yapılıyor. Örneğin şakşakçı, yağdanlık, yanardöner, omurgasız gibi uzayıp gidiyor. Ne utanç verici ifadeler öyle değil mi? Bu insanların kendilerine karşı saygısı yoktur. Çevresine, dostunu da yoktur. Ailesine karşı hiç yoktur. Onursuzluğu öyle içselleştirmişlerdir ki bütün insani ilişkilerinde öncelikleri, şahsına sağlayacağı çıkar oluyor.
Yalakalık, meslek mi değil mi tartışmaya açık tabi. Ama meslek olarak kabul edilmezse bile dönemin en gözde iş kolu. Yalakalık toplumları içten içe çürümeye götürüyor. Eğer bir toplumda yaltaklanma sıradanlaşır, yalakalık normalleşirse o toplumun iflah olmayacağını aklı başında herkes bilir. Biliriz çünkü, toplumda şakşakçılık istikrarlı bir şekilde artıyorsa buna ihtiyaç duyanlar vardır. Padişahım çok yaşa nidalarıyla gururları okşananlar vardır. Acı ama gerçek bu. Bir insanın yalakalık yapıp yapmadığını kestirmek zor değil. Hepimiz şahit oluyoruz. Hepimiz farkındayız. Yalakanın, yalakalığını bizler gibi, yaltaklandığı kişi de bilir. Ama işine öyle geliyordur. Rahatsızlık duymazlar. Hatta bırakın rahatsızlığı hoşlarına bile gider. Bunun en büyük nedeni de makamların liyakat sahibi olmayan ve Ankara’da dayısı olanlarla doldurulmuş olması.
Soytarılık tarih boyunca insanların başına dert açmış, her dönem sorun yaratmıştır. Öyle ki Kuran’da bile yer alıyor. Kur’an’ı Kerim’de Nisa Suresi’nin 58’inci ayetinde şöyle deniyor; ‘Allah size, mutlaka işleri ehli olanlara vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle davranmanızı emreder.’ Çok açık ve bir o kadar da net değil mi? Ayet yol gösterici bir pusula gibi. Eğer makamlarda liyakat sahibi, adaleti gözetenler oturursa dalkavukluğa ihtiyaç duymaz ve soytarılar buna cüret etmezdi.
Belki duymuşsunuzdur, bir söz var; ‘iktidar dalkavukluktan haz etmeye başladığı zaman, şeref daima ayaklar altında ezilmiştir.’ İktidarları sadece hükümet olarak düşünmeyelim. Batman’da bir kurum, köyde bir muhtar da iktidardır. Dalkavukluk da koltuğa yapılır, koltukta oturan ya önünü keser ya da yol verir.
Yol verildi mi işte o zaman başlıyor.
Onur…
Gurur…
Şeref…
Namus…
Dünyevi çıkarlar uğruna bütün değerler ayakları altına alınır, ezilir.
Adamsın, ağamsın, paşamsın, en büyük sensin, en doğru sensin, en iyi espriyi sen yaparsın…
Her gün yeni iltifatlar, altı boş şişirmeler, gereksiz sahte sırıtmalar.
Memnun etmek zorundasın sonuçta!
Şimdi birileri ‘e ne yapalım, neden yazdın bunları’ diyebilir.
Ama yazmadan da olmuyor.
Bütün enerjimizi, ahlakımızı, dürüstlüğümüzü, sorgusuz güvenmemizi, karşılıklı saygıyı, var olan bütün değerlerimizi kemiriyor.
Ne yazık ki yeni nesli zehirliyor.
Yazmak, konuşmak, söylemek lazım.
Yazacağız, söyleyeceğiz.
En azından toplumun onlardan bihaber olduğunu düşünmesinler.
İnsanların her şeyin farkında olduğunu bilsinler.
Yalakalıklarına dini kılıf etseler bile kabak gibi ortada olduklarını, vatan millet sakarya edebiyatının yüzlerindeki kiri maskelemediğini bilsinler.
Maalesef bizim memleketin yalakası da çok. Eskiden parmakla sayardık ama sanırım şimdi hesap makinesiyle bile zorlanırız! Batman’da amirlere yalakalığı meslek haline getirenleri, gelene ağam gidene paşam diyenleri iyi biliriz. Her ne kadar fark edilmediklerini düşünseler bile, durum öyle değil. Ortadalar ve görüyoruz. Ama bizim memleketin yalakaları bile bahtsız ve ucuz! Bazıları aldığı bir selamı, bir karede birlikte görünmeyi öpüp başına koyuyor. Amirlerle bir foto çekmek için attıkları takla sayısının dahi farkındayız. Her ne kadar yüzlerinde, şakşakçılıktan elde ettikleri foto çekme hakkının haklı gururunu (!) yaşıyor olsalar bile.
Son söz; yalakalık bu toplumun en büyük karakter sorunu ve bu sorunu çözmek çok zor olacak.
Belki de imkansız!
Yorumlar kapalı.