1945 yılında Kurulan BM tarafından, 10 Aralık 1948 de kabul edilen İnsan Hakları Evrensel Bildirisi, kabul edildiği günden bu yana her 10 Aralık’ta kutlanan bir gündür. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesinin kabul edilmesinin en önemli nedeni ve temel amacı 2.Dünya Savaşı sırasında yaşanan acıların bir daha yaşanmaması için yola çıkan devletlerin bu acıların dünya üzerinde bir daha yaşanmasını engellemekti.
Devletler, insan hakları ihlâllerine birlikte karşı koymayı, insanlığın ortak değerlerini birlikte koruma iradesini açık bir biçimde dile getirdiler. Bu nedenle İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi insan hakları tarihinde bir dönüm noktası oluşturdu. Irk, renk, din, dil, siyasi veya diğer görüşler, ulusal veya sosyal köken, mülkiyet veya diğer statüler sebebiyle ayrımı gözetmeksizin herkesin doğal insan haklarına sahip olduğunu ilan eden İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi, daha sonraki bütün insan hakları belgelerinin kaynağı olmuştur diyebiliriz. Aradan bu kadar yıl geçmesine rağmen günümüzde dahi İnsan Hakları Evrensel bildirgesi hala öncü metin olmayı sürdürüyor.
1948 yılında kabul edilen İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi, uluslararası alanda insan haklarının anayasası olarak, devletleri bu alanda ortak değerler ve ilkeler çerçevesinde birbirine yakınlaştıran en temel belgelerden birini oluşturmaktaydı. Siyasi ve medeni hakların yanı sıra ekonomik ve sosyal hakların tanınıp benimsetilmesine, ırkçılık ve ayrımcılıkla mücadele edilmesine, kadın ve çocuk haklarının korunup geliştirilmesine, işkence ve kötü muamelenin ortadan kaldırılmasına dair uluslararası hukuk belgelerinin birçoğunun kaynağı, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’dir. Çağdaş insan haklarının uygulanması bakımından bugün hiçbir devlet arzu edilen düzeyde değildir maalesef. Günümüzde neredeyse hiçbir devlet imza attığı bu beyannameye riayet etmemektedir.
İnsan Hakları Evrensel Beyannamesinde yer alan bazı maddeler şu şekildedir;
– Bütün insanlar hür, haysiyet ve haklar bakımından eşit doğarlar. Akıl ve vicdana sahiptirler ve birbirlerine karşı kardeşlik zihniyeti ile hareket etmelidirler.
– Herkes, ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasi veya diğer herhangi bir akide, milli veya içtimai menşe, servet, doğuş veya herhangi diğer bir fark gözetilmeksizin işbu Beyannamede ilan olunan tekmil haklardan ve bütün hürriyetlerden istifade edebilir.
– Hiç kimse işkenceye, zalimane, gayriinsani, haysiyet kırıcı cezalara veya muamelelere tabi tutulamaz.
– Kanun önünde herkes eşittir ve farksız olarak kanunun eşit korumasından istifade hakkını haizdir.
– Hiç kimse keyfi olarak tutuklanamaz, alıkonulamaz veya sürülemez.
– Hiç kimse keyfi olarak mal ve mülkünden mahrum edilemez.
– Her şahsın, fikir, vicdan ve din hürriyetine hakkı vardır; bu hak, din veya kanaat değiştirmek hürriyeti, dinini veya kanaatini tek başına veya topluca, açık olarak veya özel surette, öğretim, tatbikat, ibadet ve ayinlerle izhar etmek hürriyetini içerir.
– Her ferdin fikir ve fikirlerini açıklamak hürriyetine hakkı vardır.
– Herkesin menfaatlerinin korunması için sendikalar kurmaya ve bunlara katılmaya hakkı vardır.
– Öğretim, insan şahsiyetinin tam gelişmesini ve insan haklarıyla ana hürriyetlerine saygının kuvvetlenmesini hedef almalıdır. Öğretim bütün milletler, ırk ve din grupları arasında anlayış, hoşgörü ve dostluğu teşvik etmeli.
– Herkes, topluluğun kültürel faaliyetine serbestçe katılmak, güzel sanatları tatmak, ilim sahasındaki ilerleyişe iştirak etmek ve bundan faydalanmak hakkını haizdir.
– Herkesin yarattığı, her türlü bilim, edebiyat veya sanat eserlerinden mütevellit manevi ve maddi menfaatlerin korunmasına hakkı vardır.
Yorumlar kapalı.