Merhaba sevgili okurlar,
Son yıllarda başta korona ve yaşanan siyasi sorunlardan kaynaklı birçok ülkede ekonomik sorunlar baş gösterdi. Yaşanan ekonomik sorunlar ikinci ve üçüncü dünya ülkelerinde birçok yaralar açarak kalıcı tahribatlara yol açtı.
Sanayi alanında gelişimini tamamlamış ekonomik yönden güçlü olan ülkeler servetlerine servet katarken ikinci ve üçüncü dünya ülkeleri sancılı bir sürecin kurbanları oldular. Ülkelerin yanı sıra küçük, orta ve büyük diye tanımladığımız işletmeler de gelişmeyen, gelişmekte olan ve gelişimini tamamlayan ülkeler ile aynı kaderi paylaştılar. Caddelerde yürürken selam verdiğimiz küçük işletme sahipleri gün ve gün kapanırken, orta işletmeler mevcut yerlerini korumak ve bu süreci kazasız belasız atlatma telaşına girerken… Ya büyük işletmeler….
Onların büyük bir çoğunluğu bu süreçte mallarına mal katarak ikiye hatta beşe katlayarak büyümeye devam ettiler. Büyük işletmeler kontrolü ellerinde bulundurarak mevcut piyasaya hâkim oldular. Ülke içindeki gıdaları stoklayarak küçük işletmelere belirledikleri fiyatlardan dağıtarak küçük ve orta işletmelerin kontrollerini ele geçirdiler. Bu sayede piyasaya sahip olan büyük işletmeler ana pazarın kontrolünü de ele geçirmeyi başarmış oldular.
Gerçekleştirilen araştırmalara göre Amerika Birleşik Devleti’nde yaklaşık 1,3 milyon işçisinin pandemi sırasında erken emekli olduğu saptanmıştır. Bunun da başlıca sebebinin artan tasarruflar ve artan varlık fiyatları ile servetlerini hızla artırarak piyasadan çekildiklerini belirtmektedir. Türkiye’de ise şu anda keskin bir kur değer kaybının ardından çok yüksek enflasyon yaşanıyor. Bunun başlıca sebepleri arasında büyük sermaye çıkışlarına yol açan faiz oranlarını düşürme politikası izlemesinden kaynaklı olduğu düşünülmektedir. Bu politikanın ne kadar sürdürülebileceği ise henüz belli değil.
Türkiye ve Amerika’ya değinmişken Japonya’ya değinmeden geçmek istemiyorum….
Japonya, önümüzdeki yirmi yılda, esas olarak demografik eğilimlerden kaynaklanan bir işgücü sıkıntısıyla karşı karşıya kalacağa benziyor. Emekli nüfus artmaya devam ederken, çalışma çağındaki nüfus, keskin bir şekilde azalacak gibi görünüyor. Hükümetin dış yardımlardan sorumlu kolu Japonya Uluslararası İşbirliği Ajansı’nın (JICA) yayımladığı rapora göre: Japonya’nın ciddi bir açığı önlemek ve büyümeye devam etmek için 2040 yılına kadar yabancı işçi sayısını dört katına çıkarması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca Çin, Tayland ve Malezya da dâhil olmak üzere Doğu Asya’daki orta gelirli ülkelerden bazıları, çalışma çağındaki nüfusun azalması ve artan yaşlı nüfus ile kendi demografik sorunlarıyla karşıya karşıya kalmış durumdalar. Bu nedenle, Japonya’nın Güneydoğu ve Güney Asya’daki gelişmemiş ülkelerinden daha fazla işçi tedarik etmesi muhtemeldir. Bunlara Vietnam (şu anda en büyük göçmen kaynağı), Kamboçya, Myanmar, Hindistan, Bangladeş ve Nepal’de dâhildir. JICA, hızla büyüyen ve genç nüfusuyla Afrika’yı iyi bir potansiyel göçmen kaynağı olarak da görmektedir.
JICA, göç hareketliliğinin Japonya’nın demografik sorununu çözmenin anahtarı olduğunu belirtmektedir. Pandemi sürecinde sınırların kapatılmasının Japonya’nın hedeflerine ulaşmasında aksaklıklara sebebiyet verdiğinin altını çizmiştir. JICA başkanı, “Böyle devam edersek Japonya, insanların yabancılara karşı düşmanca davrandığı ve daha az yeni gelenin geleceği ıssız bir köy haline geleceğini” vurgulamıştır.
Yorumlar kapalı.