Aslında birçoğumuz aynıyız, yaşamamızın haksızlıkmış hissiyle boğuşup duruyoruz.
Son iki haftadır gördüklerimiz, görmez olaydık dediklerimiz, hangi birini yazayım.
Sözlerime nasıl başlayacağımı bilemiyorum.
Bu konuda düşüncelerim o kadar ağır ki, hangi hassas terazide tartıp hafifleteceğimi, hangi harfleri kullanarak yumuşatacağımı bilmiyorum…
Türkiye’nin yüreğinde derin yaralar açan deprem felaketinin ardından Dünya’nın birçok yerinden yardım seferberliği başladı. Kimisi depremzedelerin yaralarına merhem olmaya çalıştı, kimisi de yaralarına tuz basmayı tercih etti.
Yağmacılar, fırsatçılar, sözde yardım yapanlar yine her zamanki gibi farklı görevler ile sahnedeydiler. Birçok ülkeden arama kurtarma ekipleri yardıma geldi. Ülke içindeki bazı şahıslar da deprem yağmalama girişimlerinde bulundu. Haluk Levent’in de dediği gibi; “Canımızı Hristiyan’a, Yahudi’ye, ateiste emanet ettik. Malımızı Müslümanlardan korumaya çalışıyoruz”
Fırsatçılar ise bu defa iki ayrı rol ile sahne aldılar, kamera önünde depremzedelere göndermek için koliler hazırladılar, kamera arkasında ise kira fiyatlarını yükselttiler. Ve daha nicesi.
O da şöyle bir dursun, ‘sözde yardım yapmak’ için gittikleri afet bölgelerini şov alanına çevirenlere ne demeli. Bir reels çekmek uğruna üç beş story paylaşmak uğruna travmatik bir olaydan çıkmış kişilerin flaşı gözlerinin içine sokup acıyan gözlerle eline süt, kek, ekmek, gibi yiyecekler yerleştirip video çektiler.
Bazı şirket sahipleri, ünlüler, fenomenler bunu göstere göstere, bağıra çağıra halkı ne kadar çok sevdiklerini yarıştılar resmen.
Eğer amaç yardım yapmak ise yardım yapmak bu değil. Bir hayır işine yaptığınız yardımı, en yakınlarınız dahi bilmemelidir. Çünkü bu çeşit yardımlar dini ya da sosyal bir ödevdir. Amaç kendini göstermek değil, bir yaraya merhem olmaktır. Herkes görsün, işitsin, kendisini övsün diye yapılan yardım, din ya da insanlık duygusu ile yapılmış iyilik olmaktan çıkar.
Tüm TV kanalların ortak yayında birleşmesi sonucu ” Türkiye Tek yürek” çağrısı ile düzenlen yardım gecesinde, dünya devi şirketlerinin kasalarından küçük çocukların kumbaralarına kadar birçok yerden depremzedeler için bağışlar toplandı. Toplamda 115 milyar 146 milyon 528 bin TL yardım toplandı.
Milyarların milyonların havada uçtuğu gecede akıllara ilk gelen soru, ülkede bu kadar zengin kişiler var madem neden bu kadar yoksulluk yaşanıyor? Yardıma hak kazanmak için illaki can kayıpları yaşayıp, büyük bedeller mi ödemek gerek. Dinin farzlarını yerine getirmek te zorunlu bir görev değil mi?
Vatandaşın kafası cevapsız sorularla doldu. Bu yardımlar dijital alanda yayınlanmasaydı eğer yine de bu kadar bağış yapılır mıydı? Her canlı yayına bağlanan bağışçının depremzedeler için yaptığı yardımları baştan sona a’dan z’ye kadar teker teker saymaları inanın hiç samimi değildi. Canlı yayına bağlanan şirket yöneticileri tam reklamlarını konuşturdular diyecektim. Mustafa Karataş, kapı komşusu olan ‘Yeni Çamoluk Otomotivin” 50 milyar bağış yaptığını canlı yayında duyurdu. Daha sonra bunun 50 milyon TL olunabileceği düşünülürken, meğerse yeni para ile 50 bin TL olduğu ortaya çıktı. Bu yanlış anlaşılma sonucu adam oldukça adından söz ettirerek firmasının adını koca ülkenin hafızasına kazımış oldu. Bu kadar trajedinin içerisinde bir nebze olsun bizlere de tebessüm ettirebildi. 50 bin TL ne olursa olsun orta sınıf çapındaki vatandaşlar için hatırı sayılır bir meblağladır. Amca bey, belli ki milyarları olsa onu da verebilecek kalenderlikte biri. Daha sonra yanlış anlaşılan bağışı sonucu özür babında 50 bin TL daha bağışına ekleyerek toplamda yüz bin TL bağış yapmış oldu ve 30 milyar bağışta bulunan Merkez Bankasından daha çok adından söz ettirmeyi başardı. Bana da en çok samimi gelen bağış, kumbarasını gönderen çocuklar ve ‘Yeni çamoluk otomotiv’ oldu.
Neredeyse para biriminden yeni sıfırlar silinecek. Bir çoğumuz eski sıfırları hala silmemiş. Belki de ekonomi durumumuz banka hesap bakiyelerimiz hiçbir milyon TL’ye ulaşmadığından olsa gerek hala bir milyon TL bizim için çok değersiz.
Demek ki zenginin malı züğürdün çenesini böyle yoruyormuş. Toplanan tüm yardımların hakka niyetle yerine ulaşması dileğiyle, görüşmek üzere sağlıkla kalın…
Yorumlar kapalı.