HDP Batman Milletvekili Necdet İpekyüz HDP Grubu adına “Kamu kurumlarının hazırladığı araştırma ve raporların işaret ettiği Bölgesel Eşitsizlik Hakikatinin Sebeplerin Araştırılması ve Çözülmesi Amacıyla Araştırma Önergesi verdi.
İpekyüz verdiği önergede şu ifadelere yer verdi:
“12 Mayıs günü yayınlanan, Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması sonuçlarına göre, Türkiye’de yıllık ortalama eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert geliri 2021 yılında 37 bin 400 TL iken, en yüksek olduğu bölge 51 bin 765 TL ile İstanbul bölgesi olmuştur. En düşük yıllık ortalama eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert geliri ise 18 bin 278 TL ile Van, Muş, Bitlis, Hakkari bölgesinde gerçekleşmiştir.
Nisan ayı içerisinde Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı, Türkiye’nin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırmaları (SEGE) 2022 raporu yayınlanmıştır. 973 ilçeye ait sosyo-ekonomik gelişmişliği ölçen 56 değişken kullanılmış, ilçeler 6 gelişmişlik kademesinde gruplandırılmıştır.
Bakanlığın raporuna göre, Muş, Ağrı, lğdır, Kilis, Siirt, Kars, Van, Mardin, Diyarbakır, Bitlis, Batman, Şanlıurfa, Adıyaman, Bingöl, Erzurum, Ardahan, Malatya, Şırnak, Gaziantep ve Hakkari illerine bağlı ilçelerin toplamda yarısı en gelişmemiş 6. kademede bulunmaktadır. Başka bir deyişle bu ilçeler geride bırakılmıştır.
Muş’un 6 ilçesinin 5’i, Ağrı’nın 8 ilçesinde 6’sı 6. -en gelişmemiş- kademede bulunmaktadır. Yani, Muş’un ilçelerinin en dipteki gelişmişlik seviyesinde olma oranı %83, Ağrı’nın %75 iken Türkiye ortalaması %12’dir.
Türkiye genelinde 6. kademelerdeki ilçelerin oranı %12 iken yukarıda saydığımız bu illerde toplam ilçelerinin yarısı (%50) 6. kademededir. Bu tablo görmezden gelinemeyecek kadar ayyuka çıkmış bir geride bırakılmışlığın ilanıdır.
Türkiye genelinde toplam 973 ilçeden 343 yani %35’i 5. ve 6. kademede bulunan ilçelerdir. Buna karşılık; Ağrı,Kars, Siirt, Şanlıurfa, Muş, Batman, Van, Diyarbakır illerine bağlı ilçelerinin bu en altta bulunan 2 gelişmişlik kategorilerinde yer alma oranı ortalama %83’tür.
BM’nin son verilerine göre, beş yaş altı çocukların % 1.7’sinin akut yetersiz beslenme, % 6’sının ise kronik yetersiz beslenme yaşadığını ortaya koyuyor. Yetersiz beslenme oranının en yüksek olduğu il ilse yüzde 20,25 ile Şırnak olduğu belirtiliyor.
Belirtilen kamu kurumları tarafından açıklanan sosyo-ekonomik göstergelere göre bile Kürtlerin yoğunlukla yaşadığı illerin geride bırakılmışlığını kanıtlar nitelikte sonuçlara ulaşılabilmektedir. Bu son araştırmanın ortaya koyduğu bariz sonuç Kürtlerin yoğunlukla yaşadığı illerin ilçelerinin 5. Ve 6. Kademede yoğunlaştığı ve Türkiye ortalamasının çok altında kaldığı ve eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert gelirinde son sıralarda yer aldığıdır. TUİK’in ve Sanayi ve Ticaret Bakanlığının raporlarıyla belgelenen bölgesel eşitsizliğin ve geride bırakılmanın sebeplerinin araştırılması ve eşitlik için atılması gereken somut adımların acilen planlanması gereklidir.
Yorumlar kapalı.