Merhaba sevgili okurlar, nasılsınız? Toplanın size gidişatımızı özetleyen bir kaç fıkra anlatacağım. Doğruları yaza yaza izah edemedik bir türlü, bu sefer de fıkrayla anlatayım mizahi olsun da en azından güleriz diye düşündüm.
PADİŞAHIN KÖPRÜ VERGİSİ
Padişahın biri, koyduğu yüksek vergilere halkın hiç tepki vermemesine kızar olmuş. Vezirlerine, “filanca yerdeki şehre gidin. Oradaki köprünün başına bir adam koyun. Geçen herkesten 1 akçe alsın.” demiş. Vezirler padişahın dediğini yapmış. Şehir halkından ses seda çıkmamış. Padişah bunun üzerine kızarak, “köprüden çıkandan da 1 akçe alınsın” demiş. Vezirler emri yerine getirmişler, yine bir tepki gelmemiş, buna çok kızan padişah hemen emir vermiş: “köprünün ortasına bir adam dikilsin, geçen herkese on sopa vursun” demiş. Emir yerine getirilmiş. Halktan yine tık yok. İyice küplere binen padişah, tüm şehir halkını meydana toplayıp hiddetle haykırmış: “bre mendeburlar. Hiç mi şikâyetiniz yoktur benim devletimden. Niye böyle susup durursunuz?” Kalabalıktan çıt çıkmamış. Daha da kızan padişah: “eğer tek bir şikâyetiniz bile yoksa hepinizin kellesini uçuracağım ona göre” demiş. Bunun üzerine biri elini kaldırmış:
+ Padişahım şu bizim şehrin tek köprüsü var ya…
– Evet biliyorum o köprüyü. Yoksa geçiş parası mı çok geldi?
+ Yok padişahım o değil de şu köprünün ortasında duran adam var ya…
-O adamdan mı şikâyetiniz var. İstemiyor musunuz o adamı?
+Yok padişahım. tek bir adam olduğu için kuyruk oluyor. Birkaç adam daha koysanız da çok beklemesek…
Şimdi halkın %50’si kırsal alanda yaşadığı için köprüyü kullanmıyor olmasına rağmen köprüden geçenlere çok üzüldüğünü yazsam, alan memnun, satan memnun, sana ne oluyor diye linç edilebilirim? Neyse akıllı olun. Böyle her şeye üzülmeyin. Ben böyle bir şey yazmadım sizde okumadınız farz edin..
Akıl demişken, yazarımız maddi ve fiziksel sömürüden sonra hızını alamayıp kalemini
Akıl işlerine de dokundurmuş.
Bakalım yazarımız burada ne anlatmak istiyor. Gelin hep birlikte bir göz gezdirelim..
AKIL VERGİSİ
Dostlarından biri, Fransız kralı 15. Lui’ye
-Majesteleri, demiş. Akıl vergisi almayı hiç düşündünüz mü? Hiç kimse budalalığı kabul etmeyeceğine göre, herkes böyle bir vergiyi seve seve öder. Kral, alaylı alaylı gülerek: -Gerçekten ilginç bir fikir, cevabını vermiş. Bu buluşunuza karşılık, sizi akıl vergisinden muaf tutuyorum.
Kimse aptal olduğunu kabul etmek istemediğinden dolayı uygulanması halinde en rahat tahsil edilecek vergidir.
Gönül başka şeylerde yazmak isterdi.
Not: Yukarıdaki fıkralar Cengiz Gürbüz’ün “Edebiyatlaşan Vergiler” kitabından alınmıştır